Wirus śmierci

- (…) [McNab] chciał podejść bliżej i usiąść na krześle, ale się zachwiał. Eve w ostatniej chwili chwyciła go za łokieć i podtrzymała przed upadkiem.
- Dallas? – odezwał się, kiedy już odzyskał równowagę.
- Tak, detektywie?
- Drugi raz taka okazja może się nie zdarzyć – powiedział i mocno pocałował ją w same usta. Baxter zaczął klaskać.
Eve zdusiła śmiech i spojrzała na niego zimno.
- Myślisz, że za to nie oberwiesz?
- Nie tym razem.

− Te jajka... - westchnał Baxter, nabijajac na widelec kolejna porcje. - Te jajka
pochodza od kur. Prawdziwych kur.
− Gdak, gdak. - Eve podeszła do nich i poczestowała sie plasterkiem bekonu.
− Dallas, obrosłas przy tym gosciu w piórka. Bez obrazy. - Baxter usmiechnał sie do
Roarke'a.
− Wcale sie nie obraziłem. A próbowałes już szynki? Z prawdziwej swini. - Roarke
zachecajaco kiwnał głowa w strone talerza.
− Chrum, chram - odezwał sie rozpogodzony Jamie.
− Jesli odwiedziliscie już wszystkie zwierzeta na farmie, macie dziesiec minut na
dokonczenie sniadania. - Eve przełkneła kes bekonu. -Aha, Baxter, spróbuj tylko
rozpowiadac w centrali, że obrastam w piórka, to nigdy wiecej nie zobaczysz
żadnego jajka. Już ja sie o to postaram[i][/i]

[i] - Zdejmij koszulę.
- Pani porucznik?
- Ściągaj koszulę, Trueheart. Peabody, rejestruj.
Zarumienił się. Dobry Boże, niewinny jak dziecko, pomyślała Eve. Trueheart, unikając jej wzroku, rozpiął koszulę. Peabody wstrzymała oddech, ale czy to na widok jego niezaprzeczalnie pięknej klatki piersiowej, czy raczej opuchlizny i ogromnego sińca ciągnącego się od prawego ramienia aż po łokieć, Eve nie była pewna[/i]

Wszystkie cytaty dotyczące reakcji Truehearta wywołują u mnie instynktowny uśmiech Very Happy

[i]Spłoszony Halloway zniknął, ale zanim wszedł do swojej kabiny, spojrzał z zakłopotaniem na Eve.
- Dobrze robi na serce - powiedział Feeney. - Nie ma to jak z rana postraszyć jakiegoś dzieciaka. Co słychać?
- Jaki miał wynik w Zdobywcy?
- 56 punktów na poziomie komandosów. - Feeney pociągnął nosem. - Do diabła, mało brakowało, a odebrałby mi rekord, a prowadzę od trzech lat, czterech miesięcy i dwudziestu dwóch dni. Mały cwaniak[/i]

[i] - Mavis zaszła.
- Jak to zaszła? Dokąd?
- To sprawka Leonarda.
Mira poderwała się z miejsca. Na jej twarzy malowało się zdumienie.
- Leonardo? Co on jej zrobił?
- Zrobił? Nie, nie, on ją bzyknął. No wiesz, zaszła. - Zmieszana Eve potrząsnęła głową, w końcu zaczęła się śmiać. - Sperma plus jajeczko - wykrztusiła, nie mogąc powstrzymać ataku wesołości, pierwszego tego dnia. - Mavis jest w ciąży.
- W ciąży? Mavis jest w ciąży? Zaszła... Dobry Boże, zapomniałam, że tak się to teraz określa. [/i]

W tym miejscu to ja płakałam ze śmiechu Twisted Evil

[i] - Żywy Trup powiedział, że będzie jeszcze ciasto czekoladowe.
- Jamie - upomniał go łagodnie Roarke.
- Przepraszam. - Jamie przewrócił oczami. - Pan Żywy Trup, znany także jako Summerset, powiedział, że będzie ciasto czekoladowe.
- Jeśli zjesz je całe, uduszę cię we śnie. Dołączysz do Żywych Trupów. Roarke, muszę z tobą porozmawiać.
Kiedy wychodzili, usłyszała głos Jamiego.
- Będą TO robić?
Zaraz potem dotarło do niej, jak Feeney pacnął małolata po głowie.
- Będziemy TO robić? - Roarke ścisnął dłoń Eve.
- Mam poprosić Feeneya, żeby i ciebie klepnął?[/i]

ooo jak ja dawno nie czytałam tej części... aaa momenty z Trueheartem tez mnie rozbawiają.. hehe.. jest taki hmm.. niewinny..

Very Happy